یکی دیگر از شرکت‌های حاضر در نمایشگاه تراکنش ایران (2018 ITE) شرکت «پردازشگران شهر هوشمند یکتا» بود که در حوزه فناوری‌های شهر هوشمند و کارت‌های پرداخت شهری فعالیت می‌کند. دکتر نراقی نایب رپیس هیات مدیره این شرکت است که تجربیات زیادی در طراحی و اجرای پروژه‌های شهروندی (کیف پول) داشته است. از وی خواستیم که درباره هوشمندسازی شهرها و خدمات شرکت پردازشگران در این زمینه توضیحاتی ارائه کند، نراقی می‌گوید:

اين مجموعه در حوزه تخصصي شهر هوشمند سامانه خدمات شهروندي (مبتني بر کارت، سيم کارت و يا رسانه هاي نوين فناوري اطلاعات و ارتباطات علي‌الخصوص QR code پويا) با استفاده از نرم افزار موبايلي و سخت‌افزارهاي اروپايي Gantner و با همکاري مجموعه فناوران انديشمند شريف توانسته است قدم‌هاي خوبي بردارد.

شرکت Gantner يکي از شرکت هاي بين المللي شناخته شده زمينه سيستم‌هاي (Fitness/Attraction/Coreprate/Education) مي‌باشد که اصطلاحاً Face گفته مي شود و در اين حوزه هزاران پروژه به انجام رسيده است.

در ايران نيز با زيرساخت و تجهيزات اين کمپاني در سطح کلانشهر کرج با صدور بيش از 1.200.000 کارت شهروندي و نصب حدوداً تعداد 1600 دستگاه Reader در ناوگان اتوبوس راني پروژه بزرگي اجرا شده است.

با توجه به سبقه طولاني در حوزه سيستم‌هاي  Access control با تلفيق ابزارهاي نوين پرداخت منجر به راهکاري در خصوص ابزارهاي کنترل خدمات مختلف(باشگاه هاي ورزشي، دوچرخه برقي و…) شده است.

دکتر نراقي در تشريح مزيت‌هاي رقابتي خدمات و محصولات اين شرکت بيان کرد: شرکت پردازشگران شهر هوشمند چند مزيت دارد، اول اينکه در تأمين زيرساخت، از تجهيزات اروپايي استفاده مي‌کند که نسبت به فن‌آوري و کيفيت دستگاه‌هايي که درکشور موجود است، داراي برتري است. مزيت دوم ما بهره‌مندي از تيم تخصصي و علمي است که روي اين موضوع کار مي‌کنند، محصولات را بومي‌سازي کرده و براي بازار ايران آماده مي‌کنند. اين امر بسيار مهمي است، از اين جهت که انتقال دانش و فناوري انجام شده‌ و تيم به‌راحتي مي‌تواند پشتيباني سيستم را انجام دهد و در آخر مدل هاي مالي توافق شده با کمپاني خود مزيتي است که سبب مي شود حضور در بازار پررنگ تر گردد، در ضمن هزينه سيستم در واحد زمان بسيار ارزان تر از سيستم هاي مشابه مي‌باشد.

پردازشگران شهـر هوشمند و توليد QR پويا

يکي از مزيت‌هاي ديگر ما در بخش نوع Media هست. با مدل‌هاي پرداخت شهروندي که در کشور مي‌بينيم و با توجه به هزينه‌هاي ناشي از تحريم‌ها، در پروژه‌هاي کارت شهروندي لزوم کمرنگ شدن نقش کارت در تراکنش‌هاي لايه مياني به شدت احساس مي‌شود منظور اينکه تراکنش‌ها با ريسک کم و يا مجاز بايد باشند که شرکت ها براي حل اين مشکل با راه حل QR وارد شده‌اند بنابراين قريب به اتفاق روش هاي استفاده از QR  در کشور به عنوان شناسه بوده و مجدداً مشتري را وارد شبکه بانکي مي‌کند و هيچ باري را از شبکه بانکي کم نمي کند، و فاقد مزيت سرعت در فرآيند است، رسالت کيف پول هاي مبتني بر موبايل و روش هاي نوين اصلاً صورت نپذيرفته و دريافت سهم از کارمزد تراکنش مشتري را دوباره به شبکه بانکي وارد و يا تشويق به وارد شدن مي کند که هزينه هاي خاص خود، ضرر به شبکه بانکي، اشغال کردن شبکه را به همراه دارد، که با توليد  QR پويا مي‌توان راهکارهايي براي حل اين مشکلات بدست آورد.

همچنين از نظر maintenance نسبت به ديگر برندهاي موجود در کشور قابل مقايسه نيست. در حال حاضر برندهاي چيني و کره‌اي در کشور زياد است، اما اين سيستم با هزينه پاييني که داشته، بسيار خوب عمل کرده است. به جرأت مي‌توانم بگويم سالانه مبلغي نسبتاً کمي هزينه نگهداشت آن است و اين موضوع در تصميم‌گيري مديران امري مهم و تأثيرگذار است. در حال حاضر پروژه‌هاي ديگري را هم در شهرهايي مانند قم، اراک، يزد و همدان پيشنهاد داده‌ايم که از اين زيرساخت و تجهيزات استقبال شده است.

دکتر نراقي در ادامه توضيح داد که پروژه‌هاي شهر هوشمند محدود به خدمات حمل و نقل نيست و اصولاً مفهوم خدمات شهر هوشمند فراتر از بحث پرداخت کرايه است. وي ادامه داد: شهر هوشمند به اين معنا است که مشکلات شهري را بررسي کنيم، بشناسيم و با استفاده از فن‌آوري روز و با هزينه‌ي کمتر براي حل مشکل اقدام کنيم. بر اين اساس به‌دنبال آن هستيم که با کم‌ترين هزينه و با بهترين کيفيت بتوانيم شهرها را تجهيز نماييم، به جز مسائل حمل و نقل، در مباحث بازيافت زباله هاي شهري، کشاورزي نوين، هوشمندسازي فضاهاي مسکوني، تجاري، صنعتي، سلامت و ….مطرح مي گردد.

از ايشان پرسيديم چه چالش‌ها و محدوديت‌هايي پيش روي هوشمندسازي شهرها قرار دارد؟ نراقي توضيح داد: براي هوشمندسازي شهرها به موارد زيادي نياز است، به همين علت است که نه‌تنها در ايران بلکه در خارج از ايران هم هنوز نتوانسته‌اند يک شهر هوشمند کامل ايجاد کنند. جداي از فرهنگ‌سازي و هماهنگ شدن سازمان‌هاي شهري مربوطه که لازمه اين گونه پروژه هاست، نيازمند اين هستيم که تعريفي براي سرمايه‌گذاري در هوشمندسازي داشته باشيم. براي بسياري از اقداماتي که در شهر هوشمند اتفاق مي‌افتد، نمي‌توان درآمدي تعريف کرد، به همين دليل اين موضوع براي سرمايه‌گذاران و سازمان‌ها توجيه ندارد، از طرف ديگر بودجه‌اي هم در سازمان‌ها براي اين موضوع در نظر گرفته نشده است. براي شروع اين کار در يک شهر هوشمند، به يک طرح مطالعاتي و زيربنايي نياز است که مشخص کند به چه بخش‌هايي مي‌توان ورود پيدا کرد تا هزينه‌ها پايين آمده و براي سرمايه‌گذار توجيه پذيرباشد؛ با اين نگاه مي‌توان موفق بود.